Αναμνήσεις που θα μείνουν ανεξίτηλα χαραγμένες στις μνήμη μας από την πρώτη στιγμή που βρεθήκαμε στη Βαρσοβία, μέχρι και το τελευταίο χειροκρότημα στο Γκντάνσκ...
Ας θυμηθούμε μία μία τις μέρες που συνέθεσαν το «γαλανόλευκο» σκηνικό μίας πορείας στο πλάι της Εθνικής μας ομάδας, η οποία για μία ακόμα φορά μας έκανε πραγματικά υπερήφανους.
7 Ιουνίου
Οι Έλληνες φίλαθλοι καταφθάνουν κατά εκατοντάδες στην πολωνική πρωτεύουσα, ενώ κάποιοι ήδη μετράνε και δεύτερη μέρα στην Βαρσοβία. Το γαλανόλευκο χρώμα έχει αρχίσει να απλώνεται στις κεντρικές πλατείες της πόλης και η Fan Zone υποδέχεται την τεράστια ελληνική σημαία. Οι Πολωνοί χειροκροτούν ενθουσια- σμένοι και όλοι ανυπομονούν για τον μεγάλο αγώνα της πρεμιέρας.
8 Ιουνίου
Η μεγάλη ώρα έφτασε! Από νωρίς στις πλατείες της πόλης το σύνθημα είναι ένα: «Όλη η Βαρσοβία είναι μπλε»! Μπλε, έγινε και το γήπεδο στις όχθες του Βιστούλα, ώρες πριν την πρώτη σέντρα. Το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να μην ήταν μεν νικηφόρο, αλλά η ελληνική ψυχή των παικτών κόντρα στις ανέλπιστες δυσκολίες θριάμβευσε και πάλι κάνοντας όλους τους Έλληνες της κερκίδας υπερήφανους. 1-1 και πάμε για… Τσεχία!
9 Ιουνίου
Ο Φάρος βρέθηκε στην Πολωνία όχι μόνο για… τουρισμό, αλλά για να ενισχύσει την προσπάθεια της ελληνικής ομάδας να πετύχει την ιστορική πρόκριση στα προημιτελικά και έτσι με αίσθημα ευθύνης, δεν χάθηκε η ευκαιρία να μεταβεί στο Λεγκιόνοβο όπου ήταν το προπονητικό κέντρο της Εθνικής, μία μέρα μετά την πρεμιέρα, ώστε να χειροκροτήσουν τους Έλληνες διεθνείς, να τους εμψυχώσουν και φυσικά να ζητήσουν νίκη-πρόκριση επί της Τσεχίας. Σύσσωμη η ομάδα ευχαρίστησε θερμά τους Έλληνες φιλάθλους για την παρουσία τους και υποσχέθηκε να δώσει και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών της.
10 Ιουνίου
Η Εθνική έφυγε για Βρότσλαβ και ο Φάρος άδραξε την ευκαιρία για ένα σύντομο ταξίδι στην φημισμένη Κρακοβία. Οι πρώτες εντυπώσεις από την πόλη με την μεγαλύτερη πλατεία στην Ευρώπη ήταν ιδιαίτερες, όπως άλλωστε μαγευτική ήταν και η πρωτεύουσα, Βαρσοβία. Πλέον, ήταν σειρά της Κρακοβίας να πάρει γαλανόλευκη απόχρωση!
11 Ιουνίου
Η μέρα της επίσκεψης στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Αουσβιτς είχε φτάσει. Το απάνθρωπο της κτηνωδίας των Ναζί σε όλο της το μεγαλείο μπροστά στα μάτια των επισκεπτών συνθέτουν ένα σκηνικό που προκαλεί ανατριχίλα και στον πλέον δύσπιστο. Η εκδρομή συνεχίζεται με την μοναδική εμπειρία της επίσκεψης στα αλατωρυχεία της Βιελίτσκα.
12 Ιουνίου
Και τώρα Βρότσλαβ και… Τσεχία! Από νωρίς η αποστολή του Γαλανόλευκου Φάρου έφυγε για την πόλη της δυτικής Πολωνίας για να συναντήσει στην κεντρική της πλατεία και τη Fan Zone τις χιλιάδες των Τσέχων συνθέτοντας μαζί τους ένα μεγάλο πάρτι. Τραγούδια, φωνές, συνθήματα, όλοι μαζί σαν μία παρέα πήγαμε στο γήπεδο.
Σε έξι λεπτά βρεθήκαμε στην κόλαση – όσα θα μέναμε στον παράδεισο λίγες ημέρες αργότερα – μα η παλικαρίσια προσπάθεια των διεθνών να γυρίσουν το 0-2, έστω κι αν μείναμε στο 1-2 με ένα γκολ που δεν μέτρησε κακώς, άφηνε κάποιες ελπίδες. Ελπίδες που πολλαπλασιάστηκαν ώρες αργότερα, όταν καθοδόν προς το Λοτς μαθεύτηκε το ισόπαλο αποτέλεσμα του άλλου αγώνα.
Σε έξι λεπτά βρεθήκαμε στην κόλαση – όσα θα μέναμε στον παράδεισο λίγες ημέρες αργότερα – μα η παλικαρίσια προσπάθεια των διεθνών να γυρίσουν το 0-2, έστω κι αν μείναμε στο 1-2 με ένα γκολ που δεν μέτρησε κακώς, άφηνε κάποιες ελπίδες. Ελπίδες που πολλαπλασιάστηκαν ώρες αργότερα, όταν καθοδόν προς το Λοτς μαθεύτηκε το ισόπαλο αποτέλεσμα του άλλου αγώνα.
13 Ιουνίου
Μία διανυκτέρευση στο Λοτς με πολλή κουβέντα. Μπορούμε ή όχι την πρόκριση; Έχουμε τις δυνάμεις να πετάξουμε εκτός τους Ρώσους; Κάποιοι από την ομάδα του Φάρου έπρεπε να γυρίσουν πίσω, ωστόσο, όσοι έμειναν… ορκίστηκαν να σπρώξουν τους Έλληνες παίκτες στην πρόκριση μέχρι τελικής πτώσεως και ό,τι γίνει. Ραντεβού στη Βαρσοβία!
Ημέρα εκδρομής στο Τορούν. Οι εντυπώσεις είναι οι καλύτερες από όσους επισκέφτηκαν την γραφική πόλη της Πολωνίας και τα μέλη του Γαλανόλευκου Φάρου δηλώνουν ενθουσιασμένα. Ωστόσο, γρήγορα, μετά τον σύντομο… τουρισμό το μυαλό επιστρέφει και πάλι στον ένα και μοναδικό στόχο: την πρόκριση στους «8»!
15 Ιουνίου
Μία και σήμερα! Η ανυπομονησία για τον αγώνα τελικό με την Ρωσία είναι διάχυτη. Κάθε συζήτηση περιφέρεται γύρω από το εν λόγω θέμα. Η αισιοδοξία υπάρχει και όλοι ετοιμάζονται για έναν μεγάλο αγώνα.
Η… προθέρμανση της γαλανόλευκης κερκίδας αρχίζει από τη Fan Zone όπου οι Ρώσοι συμμετέχουν με τον δικό τους τρόπο. Το ραντεβού δίνεται δίχως αύριο στο εθνικό στάδιο της Βαρσοβίας, και όλοι μετράνε αντίστροφα για τον μεγαλύτερο αγώνα στην ιστορία της εθνικής στην μετά Euro εποχή.
Η… προθέρμανση της γαλανόλευκης κερκίδας αρχίζει από τη Fan Zone όπου οι Ρώσοι συμμετέχουν με τον δικό τους τρόπο. Το ραντεβού δίνεται δίχως αύριο στο εθνικό στάδιο της Βαρσοβίας, και όλοι μετράνε αντίστροφα για τον μεγαλύτερο αγώνα στην ιστορία της εθνικής στην μετά Euro εποχή.
16 Ιουνίου
Με ένα χαμόγελο στα χείλη ξύπνησαν όλοι οι Έλληνες φίλαθλοι. Αυτή η ανεξήγητη σιγουριά πριν την επιτυχία μας έκανε αισιόδοξους. Κι αφού ανταλλάξαμε ευχές με τους Ρώσους ώστε «να κερδίσει ο καλύτερος» κατευθυνθήκαμε από νωρίς στο γήπεδο.
Το γκολ του Καραγκουνη μας έστειλε στον έβδομο ουρανό και τους Ρώσους στην κόλαση. Το τελευταίο σφύριγμα της λήξης μας βρήκε όλους ένα κουβάρι να πανηγυρίζουμε έξαλλα την ιστορική πρόκριση της Εθνικής μας ομάδας στις οκτώ καλύτερες ομάδες της Ευρώπης για 2η φορά μέσα σε 8 χρόνια, σε έναν αγώνα που όλοι μας είχαν ξεγραμμένους.
Η επιστροφή στο ξενοδοχείο όπου αξίζει να αναφέρουμε ότι οι Ρώσοι φίλαθλοι μας χειροκρότησαν μέχρι τέλους μοιράζοντας μαθήματα ήθους, ήταν μονάχα προσωρινή καθώς το γλέντι συνεχίστηκε μέχρι πρωίας σε ελληνικό μαγαζί στο κέντρο της Βαρσοβίας αλά.. ελληνικά!
Το γκολ του Καραγκουνη μας έστειλε στον έβδομο ουρανό και τους Ρώσους στην κόλαση. Το τελευταίο σφύριγμα της λήξης μας βρήκε όλους ένα κουβάρι να πανηγυρίζουμε έξαλλα την ιστορική πρόκριση της Εθνικής μας ομάδας στις οκτώ καλύτερες ομάδες της Ευρώπης για 2η φορά μέσα σε 8 χρόνια, σε έναν αγώνα που όλοι μας είχαν ξεγραμμένους.
Η επιστροφή στο ξενοδοχείο όπου αξίζει να αναφέρουμε ότι οι Ρώσοι φίλαθλοι μας χειροκρότησαν μέχρι τέλους μοιράζοντας μαθήματα ήθους, ήταν μονάχα προσωρινή καθώς το γλέντι συνεχίστηκε μέχρι πρωίας σε ελληνικό μαγαζί στο κέντρο της Βαρσοβίας αλά.. ελληνικά!
17 Ιουνίου
Η γιορτή δεν σταματάει! Η Ελλάδα είναι στα προημιτελικά και η Βαρσοβία δονείται ακόμα στους ρυθμούς της εθνικής μας. Οι πανηγυρικές συζητήσεις στις τάξεις των ελλήνων φιλάθλων δεν σταματούν, ενώ το σύνθημα που επικρατεί είναι ένα: «Μέρκελ ετοιμάσου, έρχεται η σειρά σου!». Τελικά, το βράδυ, οριστικοποιείται ότι η Γερμανία καταλαμβάνει την 1η θέση του Β’ ομίλου και πλέον επόμενο εμπόδιο για την Εθνική μας θα είναι τα «πάντσερ» στο γραφικό Γκντάνσκ της Βόρειας Πολωνίας.
18 Ιουνίου
Προσπάθεια για… γέμισμα μπαταριών. Όλοι έχουν εξαντλήσει τις δυνάμεις τους, φωνές έχουν κλείσει, λαιμοί… πονάνε από το πολύ τραγούδι και όλοι χρειάζονται λίγη ξεκούραση. Αυτή θα είναι η μέρα που θα την έχουν καθώς η συνέχεια απαιτεί ακόμα μεγαλύτερη βοήθεια στην ομάδα μας που την έχει ανάγκη ώστε να διεκδικήσει την υπέρβαση της υπέρβασης.
19 Ιουνίου
Τελευταία ημέρα στη Βαρσοβία. Ημέρα στην οποία κανονίζονται όλα τα διαδικαστικά της μετακίνησης των Ελλήνων φιλάθλων από την Ελλάδα στο Γκντάνσκ για την αναμέτρηση με την Πολωνία. Μένουν ακόμα τρεις μέρες αλλά «…δεν μπορώ να περιμένω»! Επίσκεψη στην προπόνηση της Εθνικής και φυσικά εμψύχωση στους Έλληνες παίκτες.
20 Ιουνίου
Όσοι έχουν μείνει ακόμα στην Πολωνία και τη Βαρσοβία, καταφθάνουν σήμερα στο Γκντάνσκ με πούλμαν και ταξίδι οκτώ ωρών. Τις επόμενες ημέρες μέχρι και την έναρξη του αγώνα αναμένεται να φτάσουν και τα επόμενα κύματα των Ελλήνων φιλάθλων από την Ελλάδα αλλά και τις γύρω χώρες της. Όλοι πλέον αρχίζουν να κινούνται σε ρυθμούς προημιτελικού.
21 Ιουνίου
Η βροχή δεν σταματάει να πέφτει στην παραθαλάσσια πόλη της βόρειας Πολωνίας αλλά οι Έλληνες απτόητοι θα βγουν στις πλατείες και θα τραγουδήσουν με τους Γερμανούς ενόψει του αγώνα. Το κλίμα είναι για ένα ακόμα παιχνίδι άψογο και είναι ξεκάθαρο πως πάνω από όλα οι δύο λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν, όσο κι αν οι ηγέτες τους επιμένουν να δημιουργούν διχόνοιες. Αρκετές χιλιάδες Ελλήνων αναμένονται στην κερκίδα που θα πάρει γαλανόλευκο χρώμα και όλοι ανυπομονούν για την πρώτη σέντρα.
22 Ιουνίου
Το ημερολόγιο γράφει «Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012» και η Εθνική μας ομάδα ετοιμάζεται για μία ακόμα ιστορική αναμέτρηση. Η μάχη θα δοθεί μέχρι τέλους με τους Γερμανούς και είναι βέβαιο πως κανείς Έλληνας δεν θα ξεχάσει αυτά τα ανεπανάληπτα 6 λεπτά που ακολούθησαν από την στιγμή της επίτευξη του γκολ της ισοφάρισης από τον Σαμαρά στην ελληνική αντεπίθεση για σεμινάριο.
Τελικά οι Γερμανοί θα αποδειχτούν ανυπέρβλητο εμπόδιο, αλλά και η Εθνική μας πολύ περήφανη για να φύγει με κάτω το κεφάλι. Το γκολ του Σαλπιγγίδη στη λήξη του αγώνα, έστω κι αν μείωσε απλά σε 4-2 πανηγυρίστηκε έξαλλα, και σηματοδότησε το κερασάκι μιας τούρτας γλυκιάς όσο λίγες…
Το χειροκρότημα μετά τον αγώνα ήταν ακατάπαυστο και το βέβαιο είναι πως όλοι οι διεθνείς πάλεψαν για το καλύτερο. Όσο για τον υπερόπτη Γολιάθ, έμελλε να την πατήσει σε λίγα μόλις βράδια από τον Πίρλο και την παρέα του σε μία νίκη που θα πανηγυριζόταν από όλη την Ευρώπη…
Τελικά οι Γερμανοί θα αποδειχτούν ανυπέρβλητο εμπόδιο, αλλά και η Εθνική μας πολύ περήφανη για να φύγει με κάτω το κεφάλι. Το γκολ του Σαλπιγγίδη στη λήξη του αγώνα, έστω κι αν μείωσε απλά σε 4-2 πανηγυρίστηκε έξαλλα, και σηματοδότησε το κερασάκι μιας τούρτας γλυκιάς όσο λίγες…
Το χειροκρότημα μετά τον αγώνα ήταν ακατάπαυστο και το βέβαιο είναι πως όλοι οι διεθνείς πάλεψαν για το καλύτερο. Όσο για τον υπερόπτη Γολιάθ, έμελλε να την πατήσει σε λίγα μόλις βράδια από τον Πίρλο και την παρέα του σε μία νίκη που θα πανηγυριζόταν από όλη την Ευρώπη…
23 Ιουνίου
Η ώρα της επιστροφής έχει φτάσει. Ένα πολυήμερο ταξίδι στο όνειρο έχει ολοκληρωθεί με τις καλύτερες των εντυπώσεων. Ένα μεγάλο «ευχαριστώ» σε όλους τους διεθνείς είναι το ελάχιστο που μπορούμε να πούμε για τις στιγμές που μας χάρισαν. Πίκρα για το τελευταίο αποτέλεσμα ούτε στο ελάχιστο, και όλοι ενωμένοι και υπερήφανοι για την ομάδα μας φωνάζουμε «…φύγαμε για Βραζιλία!»
ΥΓ. Οι λέξεις είναι φτωχές για να περιγράψουν το πραγματικό μέγεθος των στιγμών. Ο υπογράφων αισθάνεται την ανάγκη να το επισημάνει. Για όλους εμάς που βρεθήκαμε στην Πολωνία και ζήσαμε μερικές ακόμα αξέχαστες στιγμές δίπλα στην Εθνική μας κανένα κείμενο, καμία φωτογραφία και καμία ιστορία δεν μπορεί να χωρέσει τα συναισθήματα που βιώσαμε. Κι αν μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις, μία ανάμνηση είναι ένα βιβλίο. Ίσως και κάτι παραπάνω...
Συντάκτης: Δημήτρης Κωτσέλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου